Last Friday, 18 July 2008 our division had a Badminton Tournament. Whoah! Such a big name "Tournament"! But basically, it was just a fun game. I'm a badminton player since I was in High School and then when I went to College, I took it as one of my P.E. subjects. But, no, don't get me wrong! It still doesn't mean that I'm a great player at that!
NOON: Ang aming playing court nung ako'y High School ay ang kalsada sa tapat ng bahay ng aking lola! Larong kanto, ika nga! Habang ang aking raketa ay nabili lamang sa tindahan ng Evelyn's (ang school and other supplies store sa aming bayan sa Bulacan...) at ang shuttlecock namin ay plastik na kapag malakas ang hangin.. siguradong iiskor ka dahil di matatantya ng kalaban mo kung san babagsak. At kung minsan nama'y babalik sa iyo ang bola ng hindi naman tinira ng kalaban (Whew!) hehehe
NGAYON: Kuntodo porma, ang raketa ay Wilson o di kaya'y Yonex (na hiniram lang din naman sa kaibigan...). White mini-skirt at kulay asul na Penshoppe t-shirt plus Adidas na rubber shoes (hiram lang din!) hehehe. Inisip kong bumili sana ng rubber shoes na pang-badminton (yun may gum sole, sabi ng salesman!) para sa araw na iyon, (naks! ang yaman!), ngunit wala naman akong magustuhan. Kaya nanghiram na lang ako sa aking kaibigan (buti na lang at meron pa siyang isang rubber shoes na gagamitin!).
Mula ata Martes, ang PAKner kong si Papsi ay inaasar na ako. Ayaw daw niya akong PAKner. Ang gusto niyang maging partner ay yun partner ng gusto niyang partner ko! (ang gulo ba? hehehe) Basta, ayaw nya akong PAKner!
Huwebes. Kami'y magkasabay kumain ng merienda, kasama ang iba pang katropa. Yung gusto niyang maging partner ay nag-backout na, dahil nagkasakit ang anak. Ngunit ayaw pa rin niya sa akin. Aba! Sumasama na ang loob ko ha! Parang hindi na ito biruan lamang. Kaya nasabi ko sa kanya, "Papsi ha, malapit ng sumama ang loob ko sa iyo! Malapit na akong mapikon! Ayaw mo ba talaga sa akin? Sige, di na lang ako maglalaro bukas!" Yun ay birong may halong katotohanan. Sapagkat, malapit na talaga akong mapaiyak ng mga oras na iyon. (Hmmm... lam mo yun feeling busted ka? O yun nireject ka ng kaibigan mo?) Yun ang nararamdaman ko ng mga panahong iyon. Pero, sige tuloy pa rin ang biruan namin.
Biyernes ng umaga. Naglabas na ng official line-up ang aming organizer. Whoala! Hmmm... eh ang pumalit sa gusto niyang maging partner ay ang dati niyang ka-loveteam (biro lang po...). This is my redeeming time! I dared him if he still wants to change partners (ang tapang ko! kasi alam kong wala siyang lakas ng loob gawin yun sa mga pagkakataong iyon hahaha). So it leaves him no choice but to play with me as his Pakner! (LOL!)
Oras na ng pagtutuos, wala na ang sama ng loob ko sa aking PAKner. Unang laro namin, ang kalaban namin Burt and Erick na sa tingin ko ay malakas sa amin. But who cares? The Care Bears? haha! Let's dance papsi! (Ang yabang naka-iskor kasi! hahaha)
NOON: Ang aming playing court nung ako'y High School ay ang kalsada sa tapat ng bahay ng aking lola! Larong kanto, ika nga! Habang ang aking raketa ay nabili lamang sa tindahan ng Evelyn's (ang school and other supplies store sa aming bayan sa Bulacan...) at ang shuttlecock namin ay plastik na kapag malakas ang hangin.. siguradong iiskor ka dahil di matatantya ng kalaban mo kung san babagsak. At kung minsan nama'y babalik sa iyo ang bola ng hindi naman tinira ng kalaban (Whew!) hehehe
NGAYON: Kuntodo porma, ang raketa ay Wilson o di kaya'y Yonex (na hiniram lang din naman sa kaibigan...). White mini-skirt at kulay asul na Penshoppe t-shirt plus Adidas na rubber shoes (hiram lang din!) hehehe. Inisip kong bumili sana ng rubber shoes na pang-badminton (yun may gum sole, sabi ng salesman!) para sa araw na iyon, (naks! ang yaman!), ngunit wala naman akong magustuhan. Kaya nanghiram na lang ako sa aking kaibigan (buti na lang at meron pa siyang isang rubber shoes na gagamitin!).
Mula ata Martes, ang PAKner kong si Papsi ay inaasar na ako. Ayaw daw niya akong PAKner. Ang gusto niyang maging partner ay yun partner ng gusto niyang partner ko! (ang gulo ba? hehehe) Basta, ayaw nya akong PAKner!
Huwebes. Kami'y magkasabay kumain ng merienda, kasama ang iba pang katropa. Yung gusto niyang maging partner ay nag-backout na, dahil nagkasakit ang anak. Ngunit ayaw pa rin niya sa akin. Aba! Sumasama na ang loob ko ha! Parang hindi na ito biruan lamang. Kaya nasabi ko sa kanya, "Papsi ha, malapit ng sumama ang loob ko sa iyo! Malapit na akong mapikon! Ayaw mo ba talaga sa akin? Sige, di na lang ako maglalaro bukas!" Yun ay birong may halong katotohanan. Sapagkat, malapit na talaga akong mapaiyak ng mga oras na iyon. (Hmmm... lam mo yun feeling busted ka? O yun nireject ka ng kaibigan mo?) Yun ang nararamdaman ko ng mga panahong iyon. Pero, sige tuloy pa rin ang biruan namin.
Biyernes ng umaga. Naglabas na ng official line-up ang aming organizer. Whoala! Hmmm... eh ang pumalit sa gusto niyang maging partner ay ang dati niyang ka-loveteam (biro lang po...). This is my redeeming time! I dared him if he still wants to change partners (ang tapang ko! kasi alam kong wala siyang lakas ng loob gawin yun sa mga pagkakataong iyon hahaha). So it leaves him no choice but to play with me as his Pakner! (LOL!)
Oras na ng pagtutuos, wala na ang sama ng loob ko sa aking PAKner. Unang laro namin, ang kalaban namin Burt and Erick na sa tingin ko ay malakas sa amin. But who cares? The Care Bears? haha! Let's dance papsi! (Ang yabang naka-iskor kasi! hahaha)
We enjoyed the game even if we lost. Not bad! At least we had fun! We had another game, this time with Nanie and Eyen, but we also lost. We had fun still.
Sabi ni Jacq (isa sa juvah girls), dapat daw ay ipa-frame ko ang picture.JPG)
naming ito ng aking PAKner, kasi ang dami daw pinagdaanan. Natuto din ako dito sa kaganapang ito, "A friend loveth at all times." Maaaring may maganda namang motibo si Papsi sa pagpipilit niya na iba na lang ang maging partner ko. Sadya lang kung minsan, ako'y pikon (hehehe). Siguro, kaya din ako nasasaktan kasi hindi alam ni Papsi, pinapili ako between him and Franz.. siyempre, siya ang pinili ko, dahil alam kong mag-eenjoy akong maglaro dahil kaibigan ko ang PAKner ko.
Mababaw lang siguro itong pinagdaanan namin bilang magkaibigan, pero dadaan at dadaan talaga sa pagsubok ang friendship ng kahit na sino at iyon ang magpapatibay sa inyong pagkakaibigan. Ang mahalaga sa bandang huli, "you will still stay friends, di ba papsi?"
Sabi ni Jacq (isa sa juvah girls), dapat daw ay ipa-frame ko ang picture
.JPG)
naming ito ng aking PAKner, kasi ang dami daw pinagdaanan. Natuto din ako dito sa kaganapang ito, "A friend loveth at all times." Maaaring may maganda namang motibo si Papsi sa pagpipilit niya na iba na lang ang maging partner ko. Sadya lang kung minsan, ako'y pikon (hehehe). Siguro, kaya din ako nasasaktan kasi hindi alam ni Papsi, pinapili ako between him and Franz.. siyempre, siya ang pinili ko, dahil alam kong mag-eenjoy akong maglaro dahil kaibigan ko ang PAKner ko.Mababaw lang siguro itong pinagdaanan namin bilang magkaibigan, pero dadaan at dadaan talaga sa pagsubok ang friendship ng kahit na sino at iyon ang magpapatibay sa inyong pagkakaibigan. Ang mahalaga sa bandang huli, "you will still stay friends, di ba papsi?"
A friend loves at all times. - Proverbs 17:17
more ISD Badminton Pictures at this link.
0 comments:
Post a Comment